Een nieuw begin….
Door | 25 januari, 2017,
Een nieuw begin…. Zondagochtend 1 januari. Na een gezellige oudjaarsavond worden we rustig wakker en maken we ons op voor het obligate rondje langs de familie voor de nieuwjaarswensen. Nog heel even traditioneel naar het vierschansen toernooi in Garmisch Partenkirchen kijken en dan hup de auto in. Onderweg zijn mijn vriendin en ik niet echt spraakzaam en luister ik een beetje afwezig naar de radio. Het nieuws wordt afgewisseld met de top 100 van 2016.
Eenmaal aangekomen bij de familie doen we het rondje langs de tantes, pakken we een oliebol van tafel en wens ik mijn moeder gelukkig nieuwjaar. “Leuke avond gehad jongen?”. “Ja hoor mam, gewoon rustig en niets bijzonders…” En zo kabbelt het “verplichte” bezoekje voorbij….
3 dagen later… Ik ben op bezoek bij een weduwe van wiens echtgenoot ik een aantal maanden geleden de uitvaart heb mogen begeleiden. “Toch nog de beste wensen Dennis”. “Ja, voor jou uiteraard ook. Ik hoop dat dit jaar jullie nieuwe kracht brengt”. En zo belanden we in een intens gesprek. Over hoe de kerstdagen nog wel gingen, want de kinderen waren thuis. Maar ook over hoe zij met een knoop in haar maag aan oudjaarsdag begon. De symboliek van het afsluiten van een moment en hoe je dan samen een nieuw begin wil vieren. Een moment waarop het gemis even heel pijnlijk voelbaar wordt…. Ik knik en geef aan dat ik met haar meevoel. We drinken samen de koffie op en met een warme hand op haar schouder nemen we afscheid. “Heel veel sterkte en doe de groeten aan de kinderen”…
In de auto laat ik dit moment de revue passeren en denk ik weer terug aan nieuwjaarsdag. In plaats van naar kantoor rij ik door naar mijn moeder. Daar aangekomen geef ik haar een dikke knuffel en prijs ik me rijk dat ik ook dit jaar weer mag beginnen omgeven door mijn vriendin, moeder, vader, zus en vrienden. Tel je zegeningen en pluk ieder moment dat je hebt met elkaar….
